Birbiri üzerinde hareket eden iki yüzeyi birbirinden ayıran her şeye yağ denir. Bunlar sıvı, yarı sıvı, katı, gaz şeklinde olabilir.

Yağlar, yağlayıcı maddelerdir, genelde sıvı ya da yarı sıvıdır. Yağların çoğu, iki yüzey arasında bir “film” tabakası oluşturur. Bu film, iki yüzeye birden yapışmakla birlikte iki yüzey arasında sabit bir şekilde akar.

Günümüz yağları karmaşık ve ileri teknolojik düzeye ulaşmış bir yapıya sahiptir. Genel olarak baz yağ, doğal katıklar, sentetik katıklar gibi farklı maddelerin bir karışımıdır.

Makine ve parçalarının geliştirilmesi, yapımı, yağlama maddelerinin üretimi ve geliştirilmesi ile paralellik gösteren bir olaydır. Bu nedenle de çok önemli ve gereklidir. Kullanıldığı yere göre geliştirilmiş bir yağlama maddesi, her zaman en az problem çıkaracaktır. Makine parçalarında her hareket mutlaka bir aşınmaya sebep olur. Çünkü aşınmanın olmadığı hareket yoktur. Bu aşınmayı en alt seviyeye indirecek yağlama maddesini seçmek ve kullanmak masrafı düşürecek ve en iyi verimi kazandıracaktır.

İyi bir örme yağının viskozite oranı çok önemlidir. Viskozite, bir sıvının akma oranı ya da akma direncini ifade eder. Yağların farklı viskoziteleri vardır. Bazılarının hızlı akması gereklidir. Buna düşük viskozite denir. Yağlama gerektiren sahalara mümkün olduğunca çabuk erişmesi, maksimum koruma sağlaması için kalın bir film tabakası oluşturması gerekir. Buna da yüksek viskozite denir. Yüksek sıcaklıklar, yağı inceltir. Bu, viskozitenin düşmesine sebep olur. Dolayısıyla daha ince ve gerekeni sağlamayan bir film tabakası oluşturur. Mesela, 45 santigratta yavaş akan bir yağ, 100 santigratta daha hızlı akacaktır.

Yüksek sıcaklıklarda daha az koruma sağlanacağı bilinmektedir.